Indirect Speech หรือ Reported Speech คือ การนำคำพูดของผู้อื่นมาดัดแปลงเป็นคำพูดของผู้พูดเอง แล้วเล่าให้ผู้อื่นฟัง ซึ่งจะมีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างประโยคเดิม และไม่มีการใส่เครื่องหมายคำพูด เช่น
Direct Speech: Tom said, “I have dinner with my wife.” (ทอมพูดว่า “ผมทานมื้อเย็นกับภรรยาของผม”)
Indirect Speech: Tom said (that) he had dinner with his wife. (ทอมพูดว่าเขาทานมื้อเย็นกับภรรยาของเขา)
Direct Speech: She said, “I’m teaching English online.” (เธอพูดว่า “ฉันกำลังสอนภาษาอังกฤษออนไลน์”)
Indirect Speech: She said (that) she was teaching English online. (เธอพูดว่าเธอกำลังสอนภาษาอังกฤษออนไลน์)
กฎพื้นฐานในการเปลี่ยน Direct เป็น Indirect Speech
1. เปลี่ยน Tense
present >> past
will >> would
can >> could
may >> might
must >> had to
2. เปลี่ยนคำกริยาของประโยคนำ (Reporting Verb)
says >> says (that)
said >> said (that)
say to + บุคคล >> tell + บุคคล (that)
said to + บุคคล >> told + บุคคล (that)
ถาม >> asked that / wondered that
3. เปลี่ยนสรรพนามบุคคล (Personal Pronoun)
I / You (ประธาน) >> he / she
me >> him / her
my >> his / her
mine >> his / hers
myself >> himself >> herself
we >> they
us >> them
our >> their
ours >> theirs
ourselves >> themselves
you (กรรม) >> me
your >> my
yours >> mine
yourself >> myself
yourselves >> ourselves
4. เปลี่ยนคำแสดงระยะใกล้เป็นไกล (Nearness → Remoteness)
here (ที่นี่) >> there (ที่นั่น)
this (นี่) >> that (นั่น)
these (พวกนี้) >> those (พวกนั้น)
5. เปลี่ยนคำบอกเวลา (Adverbs of time)
today >> that day
yesterday >> the day before
tomorrow >> the next day
last night / week / month / year >> the night / week / month / year before
…. ago >> ……. before
now >> then
come >> go
Direct & Indirect Speech
Indirect Speech : Questions
การใช้ indirect speech ในประโยคคำถาม
1. Yes/No Questions
เปลี่ยนประโยคคำถามเป็น “if / whether”
เปลี่ยน tense ให้เป็นอดีตกว่า เปลี่ยนสรรพนาม
เรียงประโยคให้เป็นเหมือนประโยคบอกเล่า
เช่น
“Are you going to the Bangkok conference?”
He asked me if I was going to the Helsinki conference.
“Have you finished the project yet?”
She asked us whether we'd finished the project yet.
2. Wh- Questions (what, where, why, who, when or how)
ยังเหลือ Wh- ไว้เหมือนเดิม
เปลี่ยน tense เปลี่ยนสรรพนาม
เรียงประโยคให้เป็นประโยคบอกเล่า
เช่น
“What time does the train leave?”
He asked me what time the train left.
“Where did he go?”
She asked where he went.
3. Offers, requests and suggestions (การเสนอ ขอ และการให้คำแนะนำ)
เราเปลี่ยนประโยคที่เสนอ/ขอ/แนะนำ ให้เป็น
offer + to V1
ask + กรรม + to V1
suggest + Ving
เช่น
“Would you like me to help you?'”
He offered to help me.
“Can you hold this for me, please?”
She asked me to hold it.
“Why don't we check with Ron?”
She suggested checking with Ron.
หลักการเปลี่ยนประโยคคำสั่ง
เปลี่ยนกริยานำ คือ tell/told (บอก), order/ordered (สั่ง), ask/asked (ขอร้อง), command/commanded (สั่ง)
ถอดเครื่องหมายคำพูดออก
เราจะใช้ to + V1 ในการขอร้อง แนะนำ บอก หรือ สั่งให้ทำ
ถ้าเป็นปฏิเสธหรือห้ามทำ ให้ใช้
not to + V1 อีกประการหนึ่งก็คือถ้าประโยค Direct Speech นั้นไม่มีกรรม ให้เติมกรรมลงไปในประโยค Indirect Speech ด้วยถ้าหากมีคำว่า “Please” ในประโยค Direct Speech ให้ตัดทิ้งด้วยเช่นกัน
เปลี่ยนสรรพนาม
เช่น
He asked, “Please let me go to the party.”
He asked me to let her go to the party.
Doctor advised, “Don’t smoke”
The doctor advised me not to smoke.
Commands or Requests
เมื่อเราบอกคนอื่นๆว่าคนนั้นคนนี้พูดว่าอะไร ปกติเราก็จะพูดว่า “say” “tell” หรือ “ask” คำพวกนี้เรียกว่า “reporting verbs” หรือ คำกริยาที่ใช้ในการบอก อย่างไรก็ตามเราสามารถใช้คำกริยานำอื่นๆได้ และกริยานำหลายๆตัวสามารถมี to V1 หรือ Ving ตามมาได้
Reporting verb + infinitive
กริยาเช่น advise(แนะนำ), agree (เห็นด้วย), challenge (ท้าทาย/เรียกร้อง), claim (อ้าง/เรียกกร้อง), decide (ตัดสินใจ), demand (ต้องการ), encourage (ส่งเสริม/สนับสนุน/ปลุกใจ), invite (เชิญ), offer (เสนอ), persuade (โน้มน้าว), promise (สัญญา), refuse (ปฏิเสธ) และ remind (เตือน) ตามด้วย + to V1
เช่น
“Let's see. I'll have chicken & rice, please.”
He decided to have chicken & rice.
“I'll send you an email by Wednesday, for sure.”
She promised to send me an email by Wednesday.
“It's not a good idea to write your passwords down.”
They advised us not to write our passwords down.
Reporting verb + -ing
กริยาพวก admit (ยอมรับ), apologise for (ขอโทษสำหรับ), complain about (บ่น), deny (ปฏิเสธ), insist on (ยืนกราน), mention (กล่าวถึง) และ suggest (แนะนำ) สามารถใช้และตามด้วย -ing
“I broke the glass.”
He admitted breaking the glass.
“I'm really sorry I didn't get back to you sooner.”
He apologized for not getting back to me sooner.
“Let's go for a walk.”
She suggested going for a walk.
Reporting Verbs
